Sonsuzluğa doğru yürümek için
Uyandım bir sabah dümdüzümden
Kaşlarım ortaya doğru bitişmek için
Eğilmekteydi dibe doğru inceden inceden
Korkmuyordum o malum tip veya tiplerden
Belki de gerekli olmasına rağmen ince bir korku, o namertten
Taşmak istiyordum, taşmak ve aşmak
Yoksa varamayacağımı biliyordum ben de
Sarsılmak uğruna o tılsımlı fırtınanın ortasında
Bizdeniz durmadan bıkmadan ilerlemekte
İşte, işte tam o anda
Uğradım bir saldırıya tuhaf yüzlerin
Tuhaf yüzler ve yüzlüler sardı etrafımı
Uğradım o sırada yorgun bir kuralsızlığa
Karar verememekten ne yapacağıma
Oysa istemiyordum ben de sizler gibi yozlaşmak
Söylenemezdi yapabileceğime emin olduğum
Kimse, hiç kimse tarafından
Bulabilirdim belki belli belirsiz bir yol
Ama bu uğurda karşılaşabileceğim bir namluydu
Sustum çaresizce
Çaremi aramak ve bulmak istercesine
Ben arayabilirdim çareyi, evet
Peki onun beni bulabileceği kesin miydi?
Kommentare