MUAMMA

Sonsuzluğa doğru yürümek için

Uyandım bir sabah dümdüzümden

Kaşlarım ortaya doğru bitişmek için

Eğilmekteydi dibe doğru inceden inceden

Korkmuyordum o malum tip veya tiplerden

Belki de gerekli olmasına rağmen ince bir korku, o namertten

Taşmak istiyordum, taşmak ve aşmak

Yoksa varamayacağımı biliyordum ben de

Sarsılmak uğruna o tılsımlı fırtınanın ortasında

Bizdeniz durmadan bıkmadan ilerlemekte

İşte, işte tam o anda

Uğradım bir saldırıya tuhaf yüzlerin

Tuhaf yüzler ve yüzlüler sardı etrafımı

Uğradım o sırada yorgun bir kuralsızlığa

Karar verememekten ne yapacağıma

Oysa istemiyordum ben de sizler gibi yozlaşmak

Söylenemezdi yapabileceğime emin olduğum

Kimse, hiç kimse tarafından

Bulabilirdim belki belli belirsiz bir yol

Ama bu uğurda karşılaşabileceğim bir namluydu

Sustum çaresizce

Çaremi aramak ve bulmak istercesine

Ben arayabilirdim çareyi, evet

Peki onun beni bulabileceği kesin miydi?